Η ΠΟΥΛΙΤΣΑ

Η πουλίτσα (λέξη που παράγεται από το μεσαιωνικό πουλλί, μεταγενέστερο πουλλίον-πούλλος, αρχαίο ελληνικό: πώλος), είναι κοίλωμα σε πέτρινο τοίχο όπου οι κότες-πουλάδες γεννούν τα αβγά ή τα κλωσσούν, δηλαδή τα ζεσταίνουν, μέχρι να εκκολαφθούν τα νεογνά, οι νεοσσοί ή κοινώς τα κλωσσόπουλα.  Παλιά οι κατοικίες ήταν περιφραγμένες με ψηλούς τοίχους, κυρίως για λόγους ασφαλείας. Για να εξασφαλίζεται η κυριότητα του τοίχου, δημιουργούσαν την πουλίτσα ή πουλίτσες στη πλευρά του τοίχου του έχοντος την κυριότητα, δηλαδή του κατασκευαστή του τοίχου. Το ίδιο συνέβαινε, όταν υπήρχε ένας κοινός τοίχος σε δύο οικήματα.

Η πουλίτσα λοιπόν δημιούργησε και εθιμικό δίκαιο, δηλαδή άγραφο νόμο που έχει νομική ισχύ, ύστερα από μακρόχρονη εφαρμογή στην επίλυση διαφορών μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι σε οποιαδήποτε διαφωνία για την ιδιοκτησία του τοίχου, η πουλίτσα αποτελεί και σήμερα ακόμα αποδεικτικό στοιχείο και μαρτυρία ενώπιον των δικαστικών Αρχών. Τούτο εφαρμόστηκε σε δυο-τρεις περιπτώσεις στο χωριό μας.

(Έγραψε ο Γιώργος Ηλ. Κέππας)

Ερείπια του παλιού Βαμβακοφύτου μεταξύ Αγίου Νικολάου και της μεγάλης χαράδρας

   Πριν απλωθεί το χωριό στα σημερινά του όρια, κατελάμβανε το βορειοανατολικό τμήμα της περιοχής του Αγίου Νικολάου. Ερείπια του παλιού οικισμού υπάρχουν μεταξύ Αγίου Νικολάου και της μεγάλης χαράδρας ( Μεγάλος Λάκκος ή Τόνιου Μπριάκ=γκρεμός, από την οικογένεια του Τόνιου που ζούσε εκεί κοντά ).  Επιλέχτηκε αυτός ο χώρος, γιατί 1^ον ήταν σε μικρή απόσταση από τον κάμπο, όπου υπάρχαν τεράστιες εκτάσεις-λιβάδια για τα ζώα και για χωράφια γόνιμα με μεγαλύτερες στρεμματικές αποδόσεις, 2^ον επειδή προστάτευε το χωριό από καιρικά φαινόμενα και ιδιαίτερα βοριάδες, 3^ον παρείχε ασφάλεια από επιδρομές ληστρικών ομάδων και τούρκικων συμμοριών και αργότερα των κομιτατζήδων και 4^ον το τοπίο είχε  υπέροχη θέα και ορατότητα μεγάλη στην πεδιάδα τωνΣερρών,  στο βορρά τα βουνά Μπέλλες και Αγγίστρου και ανατολικά της Βροντούς.

(Έγραψε ο Γιώργος Ηλ. Κέππας)

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΧΩΡΑ..... ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΄ΣΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ, ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ !
Ήμουν και ΄γω στο Καυταντζόγλειο Στάδιο, το μεγαλύτερο αθλητικό κέντρο της Θεσσαλονίκης με άλλους 4000 (περίπου) θεατές και 3200 χορευτές από 143(λάβαρα 150) πολιτιστικούς Συλλόγους της Μακεδονίας. Ήμουν από τους τυχερούς. Ένα υπερθέαμα (χορευτικό) που όμοιό του δεν ξανάγινε στην Ελλάδα.Μεγάλη η συγκίνησή μας ! Δεν το κρύβω, δάκρυσα βλέποντας χιλιάδες χορευτές να χορεύουν τον ίδιο χορό..., στον ίδιο ρυθμό, στο ίδιο βήμα.
Θυμήθηκα τον μεγάλο Μακεδόνα ηγέτη Κωνσταντίνο Καραμανλή και τα λόγια του - ακόμα και σήμερα τα ακούς και δακρύζεις. "....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ..."( 1992 Θεσσαλονίκη).
Συγχαρητήρια στο χορευτικό του Συλλόγου Γυναικών & φίλων "Άγιος Γεώργιος" Βαμβακοφύτου, όπως επίσης και στα χορευτικά Παλαιοκάστρου και Μεγαλοχωρίου με τα οποία συνταξιδέψαμε και συμμετείχαμε στην πρώτη Πανελλήνια Συνάντηση Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων.Συγχαρητήρια και στην Ομοσπονδία και ιδιαίτερα στον πρόεδρο Γιώργο Τάτσιο, για την υπέροχη παρουσίαση της εκδήλωσης.(Χθες Σάββατο 16 Απριλίου 2016, 17.00΄-20.00΄).

Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821

Σα σήμερα και πριν από 195 χρόνια ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα τη σημαία της επαναστάσεως , το λάβαρο της λευτεριάς και ακούσθηκε σε όλο το σκλαβωμένο Ελληνικό Γένος το σάλπισμα της Επανάστασης, ο όρκος ο ιερός:«Ελευθερία ή θάνατος».

 

Η Επανάσταση του 1821 αποτελεί μεγάλο σταθμό στην ιστορία του Ελληνικού Έθνους, γιατί τερμάτισε μία περίοδο σκλαβιάς τεσσάρων αιώνων. Άνοιξε ο δρόμος της ελευθερίας και του πολιτισμού των Ελλήνων. Άρχισε η κατάρρευση της τουρκικής αυτοκρατορίας και τούτο αποτέλεσε και την αρχή για την αποτίναξη του ζυγού από όλους τους Βαλκανικούς Λαούς, που ξύπνησαν από το μεσαιωνικό λήθαργο.
Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας διδάσκει σε όλους τη νίκη του πνεύματος κατά της ύλης. Οι λίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν και νικούν τους πολλούς. Οι δούλοι με την αυτοθυσία τους γίνονται ελεύθεροι. (Γ. Ηλ.. Κέππας)

ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ

Είναι διπλή γιορτή η 25η Μαρτίου . Θρησκευτική και Εθνική. Σήμερα γιορτάζουν οι Χριστιανοί τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Και για μας τους Έλληνες έχει και τον Εθνικό χαρακτήρα της η γιορτή, αφού την 25η Μαρτίου του 1821 υψώνεται η σημαία της Επαναστάσεως, που σήμαινε τον Ευαγγελισμό του Έθνους. Ήταν το χαρμόσυνο άγγελμα για την ελευθερία του μαρτυρικού μας Έθνους.

Σαν σήμερα πριν από 2000 τόσα χρόνια, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει την αγγελία, την ευχάριστη είδηση, στην Παρθένο κόρη της Ναζαρέτ, την Μαρία ότι «Θα ενσαρκώσει τον Σωτήρα του κόσμου, θα γεννήσει τον Υιό του Θεού, που θα σώσει τους ανθρώπους από τη σκλαβιά της αμαρτίας ».

Η Μαριάμ, μνηστευμένη με τον Ιωσήφ, δέχτηκε στο φτωχικό σπιτάκι της στη Ναζαρέτ τον Αρχάγγελο Γαβριήλ με αυτά τα λόγια: Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου, ευλογημένη συ εν γυναιξί.. Μη φοβού, Μαριάμ, εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. Και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος έσται μέγας και Υιός υψίστου κληθήσεται………..και Βασιλεύσει εις τους αιώνας και της Βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος.

(Γιώργος. Ηλ. Κέππας)

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
Σήμερον της Σωτηρίας ημών το κεφάλαιον
και του απ΄αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις.
Ο Υιός του Θεού, Υιός της Παρθένου γίγνεται
και Γαβριήλ την Χάριν Ευαγγελίζεται.
Διο και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν
«Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου.»

Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ
Τέτοιαν ημέραν διάλεξεν η σπλαχνική Μαρία
να ειπεί στον Κύριο του Παντός, που τ’ άψυχα εμψυχώνει:
« Κοίτα στη γη τους Χριστιανούς, που μ’ άπειρη λατρεία
εμέ γιορτάζουν σήμερα, πόση σκλαβιά πλακώνει!»

Και πνεύμα Θείο χύθηκε με μιας εις την Αγία
ψυχή του ενδόξου Γερμανού, π’ ατρόμητος απλώνει
το ξακουστό το Λάβαρο κι από την εκκλησιά
πρώτος προβαίνει αγωνιστής και πρώτος ξεσπαθώνει.

Φεύγουν απ’ όλες τις μεριές οι τούρκοι τρομαγμένοι,
ενώ προφέρει ο Γερμανός κι ηχολογούν οι άλλοι
τον όρκο, π’ όλην έσεισε βαθιά την οικουμένη.

Μέρα γλυκιά, μέρα λαμπρή, μέρα χαριτωμένη!
Κάθε φορά που η λάμψη σου στην εκκλησιά προβάλλει,
πάντα με δάφνη ελεύθερη θα την ιδείς σπαρμένη
(Ι. Μαρτινέλης)

Αυτό το λόγο θα σας πω, δεν έχω άλλον κανένα: Μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21 (Κωστής Παλαμάς).

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΡΗΓΑ

Ως πότε παλικάρια, να ζώμεν στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπωμεν κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμον, για την πικρή σκλαβιά.

ΟΠΟΙΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ, ΣΥΛΛΟΓΑΤΑΙ ΚΑΛΑ (Ρήγας Φεραίος)



ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΑΡΗΣ

Ο μπουρλοτιέρης

Αγωνιστής του 1821. Γεννήθηκε το1790 στα Ψαρά. Ήταν ο τρομερός μπουρλοτιέρης που έγινε ο φόβος του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο. Πήρε εκδίκηση για την καταστροφή της Χίου τη νύχτα 6 προς 7 Ιουνίου 1822 ανατινάζοντας τη ναυαρχίδα του τουρκικού στόλου που ήταν αγκυροβολημένος στο λιμάνι της Χίου γιορτάζοντας την έναρξη του μπαϊραμιού.

Σαν πυροτέχνημα το τεράστιο καράβι ανατινάχτηκε στον αέρα παρασέρνοντας στον υγρό τάφο και 2000 τούρκους μεταξύ των οποίων και όλοι οι αξιωματικοί που συγκεντρώθηκαν με τον αιμοβόρο Καρά-Αλή σε εορταστική συγκέντρωση.

Επίσης στα στενά, κοντά στην Τένεδο, πυρπόλησε την ναυαρχίδα των τούρκων και την τίναξε στο αέρα με όλο της το πλήρωμα που ήταν 800 άντρες. Ακόμη, στη Σάμο, στη Μυτιλήνη, στην Αλεξάνδρεια, με τις παράτολμες ενέργειές του έγινε ο θρυλικός μπουρλοτιέρης που ξεσήκωσε την προσοχή και το θαυμασμό της Ευρώπης. Ήταν ο μεγάλος πατριώτης που πρόσφερε τις υπηρεσίες του στην Πατρίδα με προθυμία, όσες φορές του ζητήθηκε. Το 1826 έγινε κυβερνήτης του καινούριου πολεμικού «Ελλάς». Το 1827 ήταν πληρεξούσιος των Ψαριανών στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας. Ο Καποδίστριας τον διόρισε φρούραρχο της Μονεμβασιάς. Ο Όθωνας τον διόρισε πλοίαρχο και αργότερα ναύαρχο. Μετά τη μεταπολίτευση του 1843 γίνεται υπουργός των Ναυτικών. Και το 1854 σχηματίζει ο ίδιος κυβέρνηση. Ήταν ένα χρόνο πρωθυπουργός. Παραιτήθηκε και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση. Κλήθηκε, παρ’ όλα τα βαθιά γεράματά του το 1877 σε ηλικία 87 ετών, να αναλάβει πρωθυπουργός σε οικουμενική κυβέρνηση.

Πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου 1877. Από τη σύζυγό του Δέσποινα Μανιάτη, κόρη Ψαριανού αγωνιστή, απόχτησε εφτά γιους και μία κόρη. Ο Κανάρης ήταν από τους λίγους αγωνιστές που διατήρησε σ’ όλη τη ζωή του την εκτίμηση και το θαυμασμό όλων, για την ανδρεία, την τόλμη την πίστη και τον μεγάλο πατριωτισμό του.

ΜΑΤΡΟΖΟΣ*
(Γεωργίου Στρατήγη)*

Ένας Σπετσιώτης γέροντας, σκυφτός από τα χρόνια,
με κάτασπρα μακριά μαλλιά, με πύρινη ματιά,
σαν πλάτανος θεόρατος γυρμένος απ’ τα χιόνια,
περνούσε πάντα στο νησί τα μαύρα γηρατειά.

Είναι από κείνη τη γενιά κι ο γερο- Καπετάνος,
που ακόμα και στον ύπνο του τον έτρεμε ο Σουλτάνος.
Είναι από κείνους που έχυσαν τ’ αθάνατό τους αίμα,
από τους χίλιους που έβγαλες Πατρίδα μου χρυσή,
είναι από εκείνους που έβαλαν στη κεφαλή σου στέμμα
και άγνωστοι σβηστήκανε στο δοξαστό νησί.
Είχες αστέρια ολόλαμπρα στον ουρανό σου άλλα,
μα κείνα που δεν έλαμψαν ήσανε πιο μεγάλα.

Σαν έγραψαν με το δαυλό την ιστορία μόνοι,
χωρίς γι’ αυτούς τους ήρωες μια λέξη αυτή να πει,
με την πληγή τους για σταυρό κι ατίμητο γαλόνι,
άλλοι στα δίκτυα εγύριζαν και άλλοι στο κουπί.
Κι οι στολοκάφτες των Σπετσών, τ’ ατρόμητα λιοντάρια,
με τις βαρκούλες έπιαναν στο περιγιάλι ψάρια.

Ο γέρος μας παράπονο ποτέ δε λέει κανένα,
με καπετάνους σαν ιδεί μες στα βασιλικά,
εκείνους που ’χε ναύτες του, με μάτια βουρκωμένα
στα περασμένα εγύριζε και στα πυρπολικά
και ξαπλωμένος δίπλα μου, μου ’λεγε εκεί στην άμμο
πόσα καράβια εκάψανε στην Τένεδο, στη Σάμο.

« Παιδί μου, τώρα εγέρασα, παιδί μου θ’ αποθάνω»,
στο τέλος πάντα μου ’λεγε μ’ έν’ αναστεναγμό,
« Ένας Ματρόζος δεν μπορεί να κάνει το ζητιάνο,
μα να βαστάξω δεν μπορώ της πείνας τον καημό.
Κλαίω που αφήνω το νησί, θα πάω στην Αθήνα,
πριν πεθαμένο μ’ εύρετε μια μέρα από την πείνα…
Μου λεν, ο καπετάν Κωνσταντής απ’ τα Ψαρά κει πέρα,
πως υπουργός εγίνηκε μεγάλος και τρανός
κι αν θυμηθεί πως τη ζωή του έσωσα μια μέρα
απ’ έξω απ’ την Τένεδο, μπορούσε ο Ψαριανός
να κάνει τίποτε για με κι ίσως να δώσουν κάτι
σ’ εκείνον που’ χε τάλαρα τη στέρνα του γεμάτη».

Πέντε – έξη ημέρες ύστερα εμπήκε στο βαπόρι
κι ακουμπιστός περίλυπος επάνω στο ραβδί,
ως που στην Ύδρα έφθασε, εγύριζε στην πλώρη
το λατρευτό του το νησί ο γέροντας να δει.
Και σκύβοντας τα κύματα δακρύβρεχτος ερώτα,
πως φεύγει τώρ’ απ’ το νησί και πως ερχόταν πρώτα.

« Εδώ τι θέλεις, γέροντα;» ρωτά τον καπετάνο
στο υπουργείον εμπροστά κάποιος θαλασσινός
ντυμένος στα χρυσά. «Παιδί μου, είναι πάνω
ο Κωνσταντής;». «Ποιός Κωνσταντής;». «Αυτός..ο Ψαριανός».
«Δε λεν κανένα Ψαριανό, εδώ στο υπουργείο,
να ζητιανέψεις πήγαινε στο φτωχοκομείο! ».

Ο γέρος ανασήκωσε το κάτασπρο κεφάλι
και τα μαλλιά του εσάλεψαν σαν χαίτη λιονταριού
και με σπιθόβολη ματιά μες απ’ τα στήθια βγάνει
με στεναγμό βαρύγνωμο φωνή παλικαριού:

« Αν οι ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα,
οι καπετάνοι σαν και σε δε θα φορούσαν στέμμα! ».

Τότε ο Κανάρης που άκουσε φιλονικία κάτου,
στο παραθύρι πρόβαλε να ιδεί ποιος τον ζητεί
και το νησιώτη βλέποντας λαχτάρησε η καρδιά του
και να ’ρθει επάνω διέταξε με τον υπασπιστή.
Κάτι η φωνή του γέροντα του εξύπνησε στα στήθη,
κάτι που μοιάζει μ’ όνειρο μαζί και παραμύθι.

Τον κοίταξε, τα μάτια του μες τα μακριά του φρύδια,
που μοιάζανε σαν αετούς κρυμμένους στη φωλιά,
στον καπετάνιο εφάνηκαν με τη φωτιά την ίδια,
όταν τα εφώτιζε ο δαυλός τα χρόνια τα παλιά.
Κι ένας τον άλλο κοίταζε κατάματα οι δυο γέροι,
ο ημίθεος το γίγαντα, ο ήλιος το αστέρι.

« Δε με θυμάσαι Κωνσταντή; » σε λίγο του φωνάζει,
« γρήγορα συ με ξέχασες, μα σε θυμάμαι εγώ!...»
«Ποιος το ’λπιζε να δει ποτές », ο γέροντας στενάζει,
«τον καπετάνιο ζήτουλα, το ναύτη υπουργό!...»
Και σκύβοντας την κεφαλή στα διάπλατά του στήθη,
τη φτώχεια του ελησμόνησε, τη δόξα του εθυμήθη.

« Ποιος είσαι καπετάνο μου; Και ποιο ’ναι το νησί σου; ».
ο Ψαριανός τον ερωτά με πόνο θλιβερό.

« Πενήντα χρόνια, μια ζωή, περάσανε θυμήσου
απ’ της καλής μου εποχής, εκείνης τον καιρό ».

« Μήπως στη Σάμο ήσουνα την εποχή εκείνη;
Στη Κω, στην Αλεξάνδρεια, στη Χιο, στη Μυτιλήνη;».

«Απ’ έξω απ’ τη Τένεδο…πενήντα πέντε χρόνια
επέρασαν απ’ τη στιγμήν εκείνη, σαν φτερό.
Σαν να σε βλέπω, Κωνσταντή, δε θα ξεχάσω αιώνια..
Ακόμα στο μπουρλότο σου καβάλα σε θωρώ…
Χρόνος δεν ήταν που ’καψες στη Χιο τη ναυαρχίδα,
κι ήταν η πρώτη μου φορά εκείνη που σε είδα…»
Απ’ έξω απ’ την Τένεδο, θυμάσαι; Μια φρεγάδα
σ’ έβαλε εμπρός μ’ αράπικου αλόγου γληγοράδα
μ’ οχτώ βατσέλα πίσω της εμοιάζαν περιστέρια
και συ γεράκι γύρω τους…επάνω στο μπουρλότο,
που την κορβέτα τίναξες πρωτύτερα στ’ αστέρια,
σαν δαίμονας μες στον καπνό γλιστρούσες και στον κρότο.
Σε καμαρώνω από μακριά…κι οι ναύτες κι οι λοστρόμος
μ’ εξόρκιζαν να φύγουμε, τους είχε πιάσει τρόμος,
γιατί η αρμάδα ζύγωνε επάνω στο τιμόνι,
θάρρος στους ναύτες σου έδινες…δεν βάσταξε η καρδιά μου,
σε μια στιγμή χανόσουνα, σε μια στιγμή και μόνη
και « Όρτσα! Μάϊνα τα πανιά! » φωνάζω στα παιδιά μου.
Στο στρίψιμο του τιμονιού μας σίμωσες…μ’αντάρα,
ο Τούρκος κοντοζύγωνε, η μαύρη μου καμπάρα
αστροπελέκια και φωτιές και κεραυνούς πετούσε,
μα σα δελφίνι γρήγορα και κείνος εγλιστρούσε.
Οι ναύτες μου φωνάξανε: «Τι κάνεις Καπετάνο;»
Και ’γω τους λέω: «Τον Ψαριανό να σώσω κι ας πεθάνω…»
Και σου πετώ τη γούμενα…. και δένεις το μπουρλότο..
Κάνω τιμόνι δεξιά…το φλογερό το χνώτο
του Τούρκου θα σε βούλιαζε, θυμάσαι; σου φωνάζω,
« Πρώτος απ’ όλους ν’ ανεβείς », μα δεν μ’ ακούς κι αφήνεις
άλλους ν’ανέβουν…έσκυψα κι απ’ τα μαλλιά σ’ αδράζω
και σ’ έσωσα κι εφύγαμε…μα δάκρυα βλέπω χύνεις!...».

« Ματρόζε μου! » δακρύβρεχτος ο Κωνσταντής φωνάζει
και μες στα στήθη τα πλατιά σφιχτά τον αγκαλιάζει.
Κι ενώ οι δύο γίγαντες με τα λευκά κεφάλια
στ’ άσπρα τους γένια δάκρυα κυλούσαν σαν κρυστάλλια,
δυο κορφοβούνια μοιάζανε γεμάτα από το χιόνι,
όταν του ήλιου το φιλί την Άνοιξη το λειώνει.

* Γ. Στρατήγης Ο Γεώργιος Στρατήγης γεννημένος στις Σπέτσες το 1860 είναι ο ποιητής με τον οποίο συνομιλούσε ο Ματρόζος γέροντας στο νησί, όταν ο ποιητής πολύ νέος άρχισε το ποιητικό του έργο.
* Ο Ματρόζος ( επώνυμο ), ο Σπετσιώτης γέροντας, ήταν ένας από τους Ματρόζους αγωνιστές του 1821.Πήρε μέρος ως πυρπολητής στη ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας στη Χίο με τον Κ. Κανάρη. Επίσης στις ναυτικές επιχειρήσεις στη Σάμο, στο Γέροντα, στην Τένεδο και σε άλλες μικρότερες. Πέθανε το 1886.
(Επιμέλεια Γιώργος Ηλ. Κέππας)
ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑΡΞΕΩΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 1821 ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΕΚΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΟΘΩΝΟΣ ΤΟΥ Α΄
( Αρχείο Γιώργου Ηλ. Κέππα)
1821-22 Φεβρουαρίου. Ο Υψηλάντης περνά τον ποταμό Προύθο και μπαίνει στο Ιάσιο. Αρχή της επαναστάσεως στη Μολδοβλαχία
1821-21 Μαρτίου. Στην Πελοπόννησο, από την Καλαμάτα ο ξεσηκωμός των Ελλήνων με οπλαρχηγούς τους: Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και τον Παπαφλέσσα.
1821-25 Μαρτίου. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει το λάβαρο της επαναστάσεως στη μονή της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα.
1821. Επαναστατούν τα νησιά Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά, Σάμος, Ρόδος, Κρήτη και Κύπρος. Στα Σάλωνα( Άμφισσα) με τον Πανουργιά, στο Γαλαξίδι με το Γιάννη Γκούρα, στη Φωκίδα και Βοιωτία με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο και τον Αθανάσιο Διάκο.Στη Μαγνησία πολεμά ο Άνθιμος Γαζής, στην Αιτωλοακαρνανία ο Δημήτριος Μακρής. Στη Μακεδονία ξεσηκώθηκε πρώτα η Χαλκιδική με τον Σερραίο Εμμανουήλ Παπά.
1821- 10 Απριλίου. Ανήμερα του Πάσχα απαγχονισμός του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄.
1821-24 Απριλίου. Η μάχη στην Αλαμάνα. Σούβλισμα του Αθανασίου Διάκου.
1821-8 Μαΐου. Μάχη στο χάνι της Γραβιάς. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος εναντίον του Ομέρ Βρυώνη.
1821-12-13 Μαΐου. Η μάχη στο Βαλτέτσι. Νίκη με τον Κολοκοτρώνη.
1821-23 Μαΐου. Ο Ψαριανός Παπανικολής πυρπολεί μια τουρκική φρεγάτα στο λιμάνι της Ερεσού.
1821- 15 Ιουλίου. Η μάχη στα Βρυσάκια της Εύβοιας με τον Άγγελο Γοβγίνα
1821-25-26 Αυγούστου. Μάχη στα Βασιλικά με τους οπλαρχηγούς Δυοβουνιώτη, Πανουργιά και Γκούρα.
1821- Σεπτέμβριος. Άλωσις Τριπολιτσάς.
1821- Οκτώβριος,. Καίγονται τα χωριά Βασιλικά, Γαλάτιστα και ο Πολύγυρος στη Χαλκιδική
1821- 5 Δεκεμβρίου. Θάνατος από καρδιακή προσβολή του Εμμ. Παπά καθ’ οδόν προς Ύδρα.
1821-20 Δεκεμβρίου. Πρώτη Εθνική Συνέλευση στην Επίδαυρο.
1822- Ιανουάριος. Ξεσηκώνεται η Νάουσα με το Ζαφειράκη Θεοδοσίου, η Βέροια με τον Καρατάσο και η Έδεσσα με το Γάτσο.
1822- 19 Φεβρουαρίου. Υψώνεται η Σημαία της Επαναστάσεως στη Νάουσα.
1822-17 Απριλίου. Καίγεται η Νάουσα. Γυναίκες πέφτουν στον καταρράκτη της Αραπίτσας
1822- Πάσχα. Πυρπόληση της Χίου από τα στίφη του Καρά-Αλή.
1822- 6 Ιουνίου. Ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας στο λιμάνι της Χίου από τον Κ. Κανάρη.
1822- 4 Ιουλίου. Η μάχη στο Πέτα. Μεγάλη καταστροφή των Ελλήνων. Σκωτώθηκε και ο Μανιάτης αρχηγός Κυριακούλης Μαυρομιχάλης.
1822- 25 Ιουλίου. Νίκη στα Δερβενάκια του στρατού του Δράμαλη από τον Θοδωρή Κολοκοτρώνη και το Δημήτριο Υψηλάντη.
1822-Σεπτέμβριος. Οι Σουλιώτες συνθηκολογούν και καταφεύγουν στα Ιόνια νησιά.
1822-Νοέμβριος. Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου από Ομέρ βρυώνη και Κιουταχή.
1823-Μάρτιος. Η Β΄ Εθνοσυνέλευση στο Άστρος Κυνουρίας.
1823- 9 Αυγούστου. Μάχη Καρπενησίου και θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη.
1823-1824. Εμφύλιος σπαραγμός. 24 Πρόκριτοι, Οπλαρχηγοί και μεταξύ αυτών ο Κολοκοτρώνης φυλακίζονται. Αίτια του εμφυλίου: αρχομανία, εγωισμός, εμπάθεια, προσωπικό συμφέρον.
1823- 5 Ιουνίου. Δολοφονία Οδυσσέα Ανδρούτσου από ανθρώπους του Γκούρα.
1823. Η Ρωσία προτείνει σχέδιο ειρήνευσης, που δε γίνεται δεκτό από Έλληνες και τούρκους.
1823- 16 Νοεμβρίου. Διάλυση του Βουλευτικού σώματος.
1823-Τέλη.Άφιξη του λόρδου Μπάυρον στην Ελλάδα.
1824- Μάρτιος. Εκστρατεία του Ιμπραήμ, γιου του Μεχμέτ Αλή πασά της Αιγύπτου στην Ελλάδα και κατάληψη της Κύπρου και Κρήτης. Καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών.
1824- 29 Αυγούστου. Ναυμαχία του Γέροντα. Σημαντικές ζημίες του στόλου τούρκων και Αιγυπτίων.
1824- 7 Απριλίου. Θάνατος Λόρδου Μπάυρον στο Μεσολόγγι.
1825. Απόβαση Ιμπραήμ στη Πελοπόννησο.
1825- 6 Φεβρουαρίου. Φυλάκιση του Κολοκοτρώνη στο μοναστήρι του προφήτη Ηλία στην Ύδρα με τους δεληγιανναίους και τον Πλαπούτα.
1825-15 Απριλίου. Δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου από Κιουταχή και Ιμπραήμ..
1825- 20 Μαΐου. Μάχη στο Μανιάκι. Θάνατος Παπαφλέσσα.
1825- 11 Ιουνίου. Κατάληψη της Τρίπολης υπό Ιμπραήμ.
1825. Ηρωική αντίσταση Δημ. Υψηλάντη και Μακρυγιάννη στους Μύλους της Λέρνης προς υπεράσπιση του Ναυπλίου κατά του Ιμπραήμ.
1826- 11 Απριλίου. Ηρωική έξοδος των λίγων υπερασπιστών της πόλης του Μεσολογγίου
1826- 3 Αυγούστου. Πολιορκία της Ακρόπολης Αθηνών.
1826-24 Νοεμβρίου. Καραϊσκάκης με Γρίβα συντρίβουν τους αλβανούς του Μουσταφάμπεη στην Αράχωβα.
1827- Φλεβάρης. Μάχη στο Δίστομο με Καραϊσκάκη.
1827- 30 Μαρτίου. Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας.
1827- 3 Απριλίου. Η Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας εκλέγει τον Ιωάννη Καποδίστρια Κυβερνήτη της Ελλάδος.
1827- 22Απριλίου. Σε συμπλοκή κοντά στην Ελευσίνα πληγώνεται ο Καραϊσκάκης και πεθαίνει.
1827- 24 Απριλίου. Μάχη στο Φάληρο. Οι φιλέλληνες Κόχραν και Τζώρτζ κατά του Κιουταχή. Σκοτώθηκαν οι Οπλαρχηγοί Τζαβέλας, Νοταράς, Φωτομάρας, Βέικος κ. ά.
1827- Απρίλιος. Συνθηκολόγηση της φρουράς της Ακροπόλεως.
1827- 6 Ιουλίου. Υπογραφή Συνθήκης από Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία και τουρκία, με την οποία η Ελλάς γινόταν αυτόνομη κάτω από την επικυριαρχία του Σουλτάνου.
1827- 8 Οκτωβρίου. Διάλυση του τουρκοαιγυπτιακού στόλου στη ναυμαχία του Ναυαρίνου από τις μεγάλες δυνάμεις με αρχηγούς τους: Κόδριγκτων ( Αγγλία ), Δεριγνύ ( Γαλλία ), Χέυδεν ( Ρωσία ).
1829- 10 Μαρτίου. Υπογραφή του Πρωτόκολλου του Λονδίνου. Ανεξαρτησία της Ελλάδος.
1829. Σύγκλησις Δ΄ Εθνοσυνελεύσεως από τον Ι. Καποδίστρια
1832- 30 Ιανουαρίου. Έλευση του Όθωνα στην Ελλάδα.
1830- 3 Φεβρουαρίου. Πρωτόκολλο περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος
1831- 9 Οκτωβρίου. Δολοφονία του Ι. Καποδίστρια, κυβερνήτη της Ελλάδος από τους Μαυρομιχαλαίους Γεώργιο ( Θείο ) και Κωνσταντίνο ( Ανεψιό ).
1831- Δεκέμβριος. Ε΄ Εθνοσυνέλευσις στο Άργος.
1832- 14 Ιουλίου. ΣΤ΄ Εθνοσυνέλευσις στο προάστειο του Ναυπλίου, Πρόνοια. Επικύρωσε την εκλογή του Όθωνα ως βασιλέως της Ελλάδος.
1832- 17 Μαίου. Σύμβαση του Λονδίνου. Ανεξαρτησία της Ελλάδος.
1832- Ιούλιος. Σύμβαση της Κωνσταντινουπόλεως. Επικύρωση της συμβάσεως του Λονδίνου. Τα βόρεια σύνορα της Ελλάδος φθάνουν στον Παγασητικό κόλπο και τον Αμβρακικό κόλπο. Οι βόρειες Σποράδες και οι Κυκλάδες παραχωρούνται στην Ελλάδα.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
1832. Αντιβασιλεία από τον κόμητα Άρμανσμπεργκ ( πρόεδρο ), τον νομομαθή Μάουερ και το στρατηγό Έυντεκ ( μέλη ), μέχρι της ενηλικιώσεως του Όθωνα.
1833- 6 Φεβρουαρίου. Άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο.
1833- 8 Φεβρουαρίου. Η δραχμή αντικαθιστά το Φοίνικα.
1833- 6 Σεπτεμβρίου. Σύλληψη του Κολοκοτρώνη, του γιου του Γενναίου, του Πλαπούτα, Τζαβέλα και Νικηταρά. Εις θάνατον ο Κολοκοτρώνης και Πλαπούτας.
1835-1843. Απόλυτος μοναρχία του Όθωνα.
1835- 1 Μαΐου. Με την ενηλικίωση του Όθωνα, απονέμεται χάρις και αποφυλακίζεται ο Κολοκοτρώνης.
1843- 4 Φεβρουαρίου. Θάνατος του Κολοκοτρώνη σε ηλικία 73 ετών.
1843- 3 Σεπτεμβρίου. Κίνημα με αρχηγό τον Μακρυγιάννη. Η Ελλάς αποκτά το πρώτο της Σύνταγμα.
1843- 1862. Συνταγματική μοναρχία του Όθωνα.
1862- 11 Φεβρουαρίου. Εκθρόνιση του Όθωνα.
1867- 14 Ιουλίου. Θάνατος του Όθωνα. Ενταφιασμός στο Μόναχο.

 

ΕΚΛΟΓΕΣ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2015

ΕΚΛΟΓΕΣ της 20^ης Σεπτεμβρίου 2015.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΒΑΜΒΑΚΟΦΥΤΟΥ ΣΙΝΤΙΚΗΣ ΣΕΡΡΩΝ

ΑΠΟΧΗ:                               58,06%

Εγγεγραμμένοι                       1755

Ψήφισαν                                   736

Άκυρα                                         14

Λευκά                                         15

                                                                               

ΣΥΝΟΛΙΚΑ

Ν.Δ.                                          298

ΣΥΡΙΖΑ                                   189

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ                          65

ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΔΗΜ.ΑΡ.                 38

ΑΝΕΞ.ΕΛΛ.                              33

ΕΝ.ΚΕΝΤΡ.                               29

ΠΟΤΑΜΙ                                   12

Κ.Κ.Ε.                                        11

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ                   11

Ε.ΠΑ.Μ.                                      9

ΚΟΙΝΩΝΙΑ                                 5

ΔΗΜΟΙΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ                4

Ο.Α.Κ.Κ.Ε.                                  1

ΜΛ ΚΚΕ ΜΛ                              1

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.                            1 

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Αριθμός Εκλογικού Τμήματος  410   411   412

Εγγεγραμμένοι                           559  600    596

Ψήφισαν                                     212  285    239

Άκυρα                                            7       2        5

Λευκά                                            7       5        3

ΣΥΡΙΖΑ                                       58    64       67

Ν.Δ.                                              67  137       94

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ                            21    27       17

ΠΟΤΑΜΙ                                        7     2         3

Κ.Κ.Ε.                                             7     0         4

ΑΝΕΞ.ΕΛΛ.                                 10    11      12

Ο.Α.Κ.Κ.Ε.                                      1     0        0

ΚΟΙΝΩΝΙΑ                                     3     1        1

Ε.ΠΑ.Μ.                                          1     3        5

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ                        2     2        7

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΞΑΝΑ                    0     2        2

ΕΝ.ΚΕΝΤΡ.                                     3   12      14

ΜΛ ΚΚΕ ΜΛ                                  1     0        0

ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.                                1     0        0

ΠΑ.ΣΟ.Κ.-ΔΗΜ.ΑΡ.                     16    17       5

ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΕΡΡΩΝ

1.Κώστας Καραμανλής ( Ν.Δ.)

2.Φωτεινή Αραμπατζή (Ν.Δ.)

3.Αφροδίτη Σταμπουλή ( ΣΥΡΙΖΑ)

4.Μαρία Κόλλια -Τσαρουχά ( ΑΝΕΛ)

5.Μιχάλης Τζελέπης (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ))

6.Αναστάσιος Μαγαλομύστακας ( Ένωση Κεντρώων)

ΔΗΜΟΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ ΣΕΡΡΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΔΗΜΟΣ ΣΙΝΤΙΚΗΣ, 22195 κάτοικοι(Απογραφή 2011)

(Έδρα: Σιδηρόκαστρο, 5177 κάτοικοι)

Μία(1) Πόλη-Εικοσιπέντε(25) Χωριά-Δεκαοχτώ(18) Συνοικισμοί.

1.ΔΗΜΟΤΙΚΗ  ΕΝΟΤΗΤΑ  ΑΓΚΙΣΤΡΟΥ

Τοπική Κοινότητα Αγκίστρου 373 κάτοικοι

2.ΔΗΜΟΤΙΚΗ  ΕΝΟΤΗΤΑ  ΑΧΛΑΔΟΧΩΡΙΟΥ 861

α. Τοπική Κοινότητα Αχλαδοχωρίου 680

Αχλαδοχώρι  596-Καρυδοχώρι  84

β. Τοπική Κοινότητα Καπνοφύτου   181

3.ΔΗΜΟΤΙΚΗ  ΕΝΟΤΗΤΑ  ΚΕΡΚΙΝΗΣ 6695

α. Δημοτική Κοινότητα Κερκίνης   1371

Κερκίνη   980-Κορυφούδι   23-Μοναστηράκι   217-Σταυροδρόμι   151

β. Τοπική Κοινότητα Ανατολής   369

Ανατολή   132-Θεοδώρειο   104-Παραπόταμος   133

γ. Τοπική Κοινότητα Άνω Ποροίων   965

δ. Τοπική Κοινότητα Καστανούσσης   750

Καλοχώρι 158-Καστανούσσα 592

ε. Τοπική Κοινότητα Κάτω Ποροίων   519

Κάτω Πορόια   424-Σιδηροχώρι   95

στ. Τοπική Κοινότητα Λιβαδιάς   623

ζ. Τοπική Κοινότητα Μακρινίτσης   280

η. Τοπική Κοινότητα Νεοχωρίου   499

θ. Τοπική Κοινότητα Πλατανακίων   444

ι. Τοπική Κοινότητα Ροδοπόλεως   875

Οδηγήτρια   55-Ροδόπολη   820

4.ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΕΤΡΙΤΣΙΟΥ   4832

α. Δημοτική Κοινότητα Νέου Πετριτσίου   1932

Νέον Πετρίτσι 1932

β. Τοπική Κοινότητα Ακριτοχωρίου   485

Ακριτοχώρι   390-Θρακικόν   95

γ. Τοπική Κοινότητα Βυρωνείας   923

Βυρώνεια   762-Ομαλό   161-Άνω Βυρώνεια 0

δ. Τοπική Κοινότητα Γονίμου   455

ε. Τοπική Κοινότητα Μανδρακίου   379

στ. Τοπική Κοινότητα Μεγαλοχωρίου   658

5.ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΡΟΜΑΧΩΝΟΣ   140

Τοπική Κοινότητα Προμαχώνος   140

6.ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΙΔΗΡΟΚΑΣΤΡΟΥ   9294

α. Δημοτική Κοινότητα Σιδηροκάστρου   5693

Θερμοπηγή   154-Κάτω Αμπέλα   219-Λουτρά   0-Σιδηρόκαστρο   5177-Σταθμός   25

Σχιστόλιθος   26-Φαιά Πέτρα   92

β. Τοπική Κοινότητα ΒΑΜΒΑΚΟΦΥΤΟ   1061

γ. Τοπική Κοινότητα Καμαρωτού   469

δ. Τοπική Κοινότητα Στρυμονοχωρίου   401

ε. Τοπική Κοινότητα Χαρωπού   1042

στ. Τοπική Κοινότητα Χορτερού   628

Σημ. Το Βαμβακόφυτο με 1061 κατοίκους από τα 25 χωριά του Δήμου είναι δεύτερο σε πληθυσμό, σύμφωνα με την  τελευταία απογραφή του 2011.Το Νέο Πετρίτσι πρώτο με 1932 κατοίκους και το Χαρωπό τρίτο με 1042 κατοίκους.

 Καλά Χριστούγεννα, Αίσιον και Ευτυχές το 2014

Γιώργος Ηλ. Κέππας.

                                                                            



 

 

ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ

Άγια νύχτα, σε προσμένουν με χαρά οι Χριστιανοί
και με πίστη ανυμνούμε, το Θεό δοξολογούμε,
μ' ένα στόμα, μια φωνή, ναι, με μια φωνή.

Η ψυχή μας φτερουγίζει πέρα στ' άγια τα βουνά,
όπου ψάλλουν οι Αγγέλοι, απ' τα ουράνια θεία μέλη,
στο Σωτήρα "ωσαννά", ψάλλουν "ωσαννά".

Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι, στα βουνά τα ιερά
και μ' ευλάβεια μεγάλη 'κει που τ’ άγιο φως προβάλλει
προσκυνήστε με χαρά, ναι με μια χαρά.

Η "Άγια Νύχτα" είναι το πιο γνωστό χριστουγεννιάτικο τραγούδι σ' όλο τον κόσμο. Μεγάλοι συνθέτες όπως ο Βέρντι, ο Βάγκνερ, ο Πουτσίνι και άλλοι, το αναγνώρισαν σαν ένα βαθιά θρησκευτικό τραγούδι, με μια παράξενη δύναμη να φτάνει κατευθείαν στις καρδιές των ανθρώπων. Κατά καιρούς έχουν πει πως η μελωδία είναι του Μότσαρτ ή του Χάιντ, ενώ άλλοι λένε πως είναι έργο του Μπετόβεν. Η αλήθεια είναι πως η "Άγια Νύχτα", που σήμερα τραγουδιέται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, γεννήθηκε σ'ένα χωριουδάκι της Αυστρίας την παραμονή των Χριστουγέννων του 1818. Δημιουργοί του ήταν ο Γιόζεφ Μορ και ο Φραντς Γκρούμπερ.

 

Και το δένδρο του Χριστού ήρθε, ήρθε πάλι…

Ιστορικό του δέντρου

Το έλατο, ως στολισμένο δένδρο, εμφανίζεται στην Ευρώπη τον 12ο αιώνα και μάλλον όχι τυχαία, στην πλούσια σε έλατα περιοχή της Αλσατίας. Το στόλισμα του δένδρου, αρχικά, ήταν μόνο τρία κλαδιά, κομμένα τρεις μέρες πριν τα Χριστούγεννα.

Το έλατο ως δένδρο των Χριστουγέννων ή δένδρο του Χριστού κάνει την εμφάνιση του στα σπίτια των Γάλλων της Αλσατίας, το 1521.

Ήταν σύμβολο του δένδρου της Εδέμ, δηλαδή του παραδείσου, γι’ αυτό το στόλιζαν με μήλα.

Στη Λετονία, κείμενα που χρονολογούνται από τις 24 Δεκεμβρίου του 1510, μιλούν για τοπική γιορτή, όπου άνθρωποι χόρευαν γύρω από δένδρο στολισμένο με τριαντάφυλλα. Επιστρέφοντας στην Αλσατία, το 1546, για πρώτη φορά, αληθινά, πράσινα δένδρα κόβονται για τα Χριστούγεννα, τη νύχτα της γιορτής του Αγίου Θωμά, στις 21 Δεκεμβρίου. Τα στολίδια του χριστουγεννιάτικου δένδρου ήταν συμβολικά μήλα( εφόσον η 24η Δεκεμβρίου ήταν αφιερωμένη στον Αδάμ και την Εύα), γλυκά και μικρά γλυκίσματα. Το δένδρο των Χριστουγέννων θεωρήθηκε ως ειδωλολατρικό έθιμο. Είναι γεγονός ότι στην αρχαιότητα κατά τη διάρκεια των εορτασμών του χειμερινού ηλιοστάσιου, γινόταν στόλισμα δένδρου, με φρούτα, λουλούδια και σιτάρι- σύμβολο της ζωής. Στις αρχές του 19ου αιώνα, χαλκογραφία παριστάνει έλατο στολισμένο με ζώα, μικρές μορφές, πουλιά και γλυκά. Εκχριστιανίζεται την ίδια περίοδο, αφού τοποθετήθηκε το άστρο της Βηθλεέμ στο ψηλότερο σημείο του έλατου.
Οι Προτεστάντες, μετά τις μεταρρυθμίσεις του 1560, δε δέχονται τη φάτνη που συμβολίζει τη γέννηση, σε αντίθεση με τους καθολικούς και δίνουν όλο το ενδιαφέρον στο δένδρο για να αναπαραστήσουν τον παράδεισο του Αδάμ και της Eύας και την αναγνώριση του καλού και του κακού. Από τον 17ο αιώνα και μετά η διακόσμηση του δένδρου γίνεται καταπληκτικά πανέμορφη με το φωτισμό. Όσοι είχαν την δυνατότητα να αγοράσουν κεριά, τα τοποθετούσαν με λαβή πάνω στα κλαδιά και τα άναβαν τη νύχτα της παραμονής των Χριστουγέννων. Οι πιο φτωχοί έφτιαχναν λύχνους με το κέλυφος των καρυδιών και τους τοποθετούσαν με τον ίδιο τρόπο στα κλαδιά του δένδρου

 Στην πατρίδα μας, το χριστουγεννιάτικο δέντρο το έφεραν το 1833 για πρώτη φορά οι Βαυαροί, μετά την εκλογή του Όθωνα ως βασιλέως της Ελλάδος. Το πρώτο Χριστουγεννιάτικο δέντρο που στολίστηκε στην χώρα μας, ήταν αυτό στα ανάκτορα του Όθωνα στο Ναύπλιο.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι το Χριστουγεννιάτικο δέντρο εκτόπισε το παραδοσιακό καραβάκι που στόλιζαν οι Έλληνες τις ημέρες των Χριστουγέννων. Σε ορισμένες περιοχές (κυρίως στα νησιά) εξακολουθούν ακόμα να στολίζουν καραβάκια. Για τα φετινά Χριστούγεννα(2013) οι Δήμοι Αθηναίων και Πειραιά επιλέξανε(αντί του δένδρου) το καράβι – παραδοσιακό, ελληνικό σύμβολο των Χριστουγέννων.  

Σήμερα πολλοί στολίζουν τεχνητά δένδρα .Όμως το φυσικό είναι ασύγκριτα καλύτερο και εντυπωσιακότερο.

Χριστουγεννιάτικη Φάτνη:

Έρχεται κάποια στιγμή στην πορεία του χρόνου και εντάσσεται στον στολισμό του δένδρου και η φάτνη. Η φάτνη, είναι μια απεικόνιση του στάβλου που γεννήθηκε ο Χριστός.

Τα Κάλαντα Χριστουγέννων όπως τα ψάλλουν στο Βαμβακόφυτο Σιντικής Σερρών.

Ήρθαν τα Χριστούγεννα εορτή μεγάλη και το δένδρο του Χριστού, ήρθε, ήρθε πάλι.   Και του χρόνου,. Χρόνια πολλά !

Δένδρο με χρυσά στολίδια, με κουφέτα, με παιχνίδια, δώρα πάρετε παιδιά απ’ του δένδρου τα κλαδιά.

Κι ο Χριστός μας πάντοτε το καλό μας θέλει, με αγάπη σήμερα, όλα θα τα φέρει.



Κάλαντα και τραγούδια Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς
 

ΚΑΛΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ     Καλήν ημέραν άρχοντες κι αν ει - κι αν είναι ο ορισμός σας, Χριστού τη θεία γέννηση, να πω, να πω στ` αρχοντικό σας.   Χριστός γεννάται σήμερον εν Βη - εν Βηθλεέμ τη πόλει, οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρε - χαίρετ` η φύσις όλη.       Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φα - εν φάτνη των αλόγων ο βασιλεύς των ουρανών και ποι - και ποιητής των όλων.       Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το "Δόξα εν υψίστης" και τούτο άξιον εστί, η των ποιμένων πίστης.     Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα, άστρο λαμπρόν τους οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα.   Έφθασαν εις Ιερουσαλήμ, με πόθον ερωτώσι που εγεννήθη ο Χριστός, να παν να τον ευρώσι.   Δια Χριστόν ως ήκουσεν ο Βασιλεύς Ηρώδης, αμέσως εταράχθει κι έγινε θηριώδης.   Ότι πολλά φοβήθηκε δια την βασιλείαν, μη του την πάρει ο Χριστός και χάσει την ουσίαν.   ΠΑΕΙ Ο ΠΑΛΙΟΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ   Πάει ο Παλιός ο Χρόνος ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά   Καλή Χρονιά Καλή Χρονιά χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά(δις)   Γέρε χρόνε φύγε τώρα πάει η δική σου η σειρά ήρθ' ο νέος με τα δώρα με τραγούδια με χαρά   Καλή Χρονιά Καλή Χρονιά χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά(δις)   Μα κι αν φεύγεις μακριά μας στην καρδιά μας πάντα ζει κάθε λύπη και χαρά μας πού περάσαμε μαζί   Καλή Χρονιά Καλή Χρονιά χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά(δις)     Όλα γύρω χιονισμένα όλα γύρω παγωνιά μα θα λιώσουν ένα – ένα με τη νέα τη χρονιά.   Καλή Χρονιά Καλή Χρονιά χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά(δις)

ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ     Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψιλή μου δεντρολιβανιά κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά με τ' άγιο θρόνος.       Αρχή που βγήκε ο Χριστός Άγιος και πνευματικός στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει.       Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται από την Καισαρεία συ σ' αρχόντισσα κυρία.       Βαστά εικόνα και χαρτί ζαχαροπλάστη ζυμωτή χαρτί και καλαμάρι δες και με το παλικάρι     Το καλαμάρι έγραφε την μοίρα του την έλεγε και το χαρτί ομίλει Άγιε μου, καλέ Βασίλη.   Κάτσε να φας, κάτσε να πιεις. Κάτσε τον πόνο σου να πεις. Κάτσε, κάτσε να τραγουδήσεις και να μας καλοκαρδίσεις   Καλή Χρονιά! ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΟ   Χιόνια στο καμπαναριό που Χριστούγεννα σημαίνουν χιόνια στο καμπαναριό ξύπνησ' όλο το χωριό   Ντιν, νταν, νταν, ντιν, νταν. νταν..   Κι όλοι παν στην εκκλησιά το Χριστό να προσκυνήσουν κι όλοι παν στην εκκλησιά λάμπει απόψε η Παναγιά   Ντιν, νταν, νταν, ντιν, νταν. νταν..   Εγεννήθηκες χωρίς στρωματάκι καλέ μας Χριστούλη Εγεννήθηκες χωρίς μια σκουφίτσα να φορείς.   Ντιν, νταν, νταν,ντιν, νταν νταν ντιν, νταν, νταν, νταν,,νταν, ντιν, νταν ΤΡΙΓΩΝΑ ΚΑΛΑΝΤΑ   Τρίγωνα - κάλαντα σκόρπισαν παντού κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού έεϊ !!! Τρίγωνα - κάλαντα μες στη γειτονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά.   Άστρο φωτεινό θα ’βγει γιορτινό μήνυμα να φέρει απ΄ τον ουρανό.. Μες στη σιγαλιά ανοίγει η αγκαλιά και κάνει η αγάπη στη καρδιά φωλιά.   Τρίγωνα - κάλαντα στο μικρό χωριό και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό έεϊ !!. Τρίγωνα - κάλαντα σκόρπισαν παντού και μας φέρνουν μήνυμα του μικρού Χριστού.   Τρέχουν τα παιδιά μέσα στο χιονιά, ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά . Μες στη σιγαλιά ανοίγει η αγκαλιά κι έκαν’ η αγάπη στην καρδιά φωλιά Τρίγωνα - κάλαντα σκόρπισαν παντού κάθε σπίτι μια φωλιά του μικρού Χριστού έεϊ !!! Τρίγωνα - κάλαντα στο μικρό χωριό και χτυπά Χριστούγεννα το καμπαναριό.

ΑΓΙΑ ΝΥΧΤΑ     Άγια νύχτα, σε προσμένουν με χαρά οι Χριστιανοί και με πίστη ανυμνούμε, το Θεό δοξολογούμε, μ` ένα στόμα, μια φωνή, ναι, με μια φωνή.   Η ψυχή μας φτερουγίζει πέρα στ` άγια τα βουνά όπου ψέλνουν οι Αγγέλοι απ` τα ουράνια θεία μέλη, στο Σωτήρα "ωσανά",ναι "ωσανά".   Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι, τα βουνά τα ιερά και μ` ευλάβεια μεγάλη, `κει που άγιο φως προβάλλει προσκυνήστε με χαρά, ναι με χαρά.   Σαν παιδί φτωχό γεννιέται ο Χριστός μας ταπεινά κι όσοι θέλετε ευτυχία, του Θεού την ευλογία, δώστε, δώστε στα ορφανά, ναι στα ορφανά.   Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΥΜΠΑΝΙΣΤΗΣ     Μου `παν έλα να πάμε να δεις Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης. Κι εγώ γυρεύω απόψε στον ουρανό τα` αστέρι ψάχνω να `βρω το φωτεινό ραπαπαπάμ ραπαπαπάμ να με πάει στο μικρό βασιλιά πέρα μακριά.   Μες στη νύχτα παιδί μοναχό τι δώρο να σου φέρω; είμαι φτωχό. Φέρνω το τύμπανο που μόνο κρατώ, τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό ραπαπαπάμ, ραπαπαπάμ το πιο ωραίο τραγούδι θα πω για το Χριστό.   Μες στη νύχτα τα ζώα ξυπνούν κι απέξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν. Στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά χρυσό στεφάνι φως φορεί στα μαλλιά, ραπαπαπάμ, ραπαπαπάμ Σα με βλέπει, η καρδιά μου χτυπά χαρωπά.   ΤΟ ΕΛΑΤΟ   Ω! έλατο, ω! έλατο, μ` αρέσεις, πώς μ` αρέσεις! Τι ωραία την Πρωτοχρονιά μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά!   Ω! έλατο, ω έλατο μ` αρέσεις, πώς μ` αρέσεις!   Ω! έλατο, ω έλατο τι δίδαγμα η στολή σου, Ελπίδα εμπνέει σταθερή και θάρρος πάντα στη ζωή.   Ω! έλατο, ω έλατο μ` αρέσεις, πώς μ` αρέσεις!   Ω! έλατο, ω έλατο τα πράσινά σου φύλλα, τα βγάζεις με καλοκαιριά και τα φορείς με το χιονιά.   Ω! έλατο, ω έλατο τα πράσινά σου φύλλα!!