Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ

Γράφει ο Γιώργος Ηλ. Κέππας


Πως το καταντήσαμε το παλιό μας Σχολείο! Σα να πέρασαν βάρβαροι και το κατέστρεψαν .Και ήμασταν δυστυχώς εμείς αυτοί οι βάρβαροι ! Το καλοκαίρι του 1999, όταν ήρθε στο χωριό ο δάσκαλός μας Κορομβόκης Θεόδωρος στη συνάντηση των αποφοίτων μαθητών του 1959, περάσαμε να δει και το παλιό Σχολείο. Μα δε μπήκε ούτε στην αυλή. Είδα στο πρόσωπό του ζωγραφισμένο τον πόνο και πόνεσα μαζί του. Και άντε, οι κοινοτάρχες δεν είχαν καλές σχέσεις με τα γράμματα! Όμως οι εκπαιδευτικοί πού ήσαν; Αλλά και σήμερα ακόμα, τί κάνετε Δάσκαλοι καημένοι; Θα μου πείτε πως τα σχολικά κτίρια ανήκουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ε! και λοιπόν! Εσάς δε σας πέφτει λόγος; Όμως εσείς «περί άλλων τυρβάζετε». Κάποτε, προ 25ετίας περίπου, ο Μορφωτικός Λαογραφικός Όμιλος Βαμβακοφύτου είχε φέρει το Νομάρχη, αλλά και αυτός δε συγκινήθηκε διόλου. Τώρα τελευταία κάτι ακούω πως πάει να γίνει για την ανακαίνιση του κτιρίου. Είναι αλήθεια κύριε Δήμαρχε; Και κάτι μεταξύ σοβαρού και αστείου! Ένας χωριανός μας, είχε ζητήσει τότε από το Νομάρχη να σβηστεί η κορώνα από την πινακίδα με το έτος κατασκευής του σχολείου που είναι ψηλά στην πρόσοψη του κτιρίου(Το 1935 κτίστηκε το δημοτικό σχολείο με τρεις αίθουσες και ένα γραφείο των δασκάλων. Αργότερα (δεκαετία 50) προστέθηκε μία αίθουσα ακόμα στη δυτική του πλευρά). Αυτόν λοιπόν η κορώνα τον μάρανε! Και η πινακίδα σε πείσμα του πανδαμάτορα χρόνου, που υποτάσσει, που εξαφανίζει ή παραλλάσσει τα πάντα, μένει όρθια ανεξίτηλη ακόμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου